https://mindcms-main.s3.eu-west-2.amazonaws.com/dnJvdXdlbnZhbmhvb3Atbmw%3D/6401ce5d848f1/pexels-soumil-kumar-735911.jpgpexels-soumil-kumar-735911

Terug

Hoe ga ik om met...het gamegedrag van mijn kind?

Het is de zorg van veel ouders met een puber: de hoeveelheid tijd die hun gamende puber, tegenwoordig ook wel screenager genoemd, achter hun computer of telefoon doorbrengt. Welke grenzen stel je? Hoe ga je als ouder hiermee om? Wanneer is er sprake van overmatig gamen?

“Zit je alweer achter dat scherm?”

POSITIEVE KANTEN VAN GAMEN

Het is als ouders belangrijk om je te realiseren dat gamen ook goede kanten kan hebben. Uit onderzoek blijkt dat gamen je creativiteit bevordert, zorgt voor een beter oriëntatie-vermogen en je oog-handcoördinatie verbetert. Kinderen moeten in veel games strategieën uitdenken, samenwerken met andere spelers of in teamverband en betere beslissingen nemen dan hun tegenstander in het spel. Daarnaast kunnen games bijdragen aan een beter ruimtelijk inzicht en kan het de reactiesnelheid verhogen. En gamen kan ook gewoon een manier van ontspanning zijn, net zoals dat voor bijvoorbeeld kaartspellen of bordspellen kan gelden.

RISICO’S

Dat gamen niet zonder risico is, weten we ook. Soms gamen jongeren om te ontsnappen uit de dagelijkse werkelijkheid omdat die als belastend wordt ervaren. Bijvoorbeeld als ze problemen hebben op school, minder sociale contacten hebben, een laag zelfbeeld hebben of niet lekker in hun vel zitten. Ook het karakter van veel games maakt dat het een risico kan vormen en verslaving in de hand werkt. Bij veel games is er sprake van een soort grenzeloosheid in tijd en ruimte. Je kunt altijd maar doorgaan. Dat kan er uiteindelijk voor zorgen dat het digitale sociaal netwerk het reële sociaal netwerk vervangt. Ook zijn sommige games niet passend bij de (christelijke) normen en waarden van het gezin.

VERSLAVING

Tijdens het gamen maakt het brein adrenaline, endorfine en dopamine aan. Deze stoffen hebben een verslavende werking. Daarnaast: hoe korter de tijd tussen inzet en resultaat of beloning, hoe verslavender de activiteit wordt. Dat noemen we korte-termijnbevrediging. Wanneer iemand geen controle meer heeft over de tijd die aan gamen besteed wordt, andere (normale) onderdelen van het leven worden verwaarloosd en de gamer steeds meer lichamelijke, psychische, sociale en/of financiële problemen ervaart, kan er sprake zijn van een verslaving. Lichamelijke klachten kunnen bestaan uit vermoeidheid, irritatie van de ogen, hoofdpijn, verkrampte schouders en polsen. Bij psychische klachten kan het gaan om onrust, spanning, somberheid, geïrriteerd en/of depressief zijn.

“Ook het karakter van veel games maakt dat het een risico kan vormen en verslaving in de hand werkt. ”


6 TIPS VOOR OUDERS

1. Begrenzing blijft belangrijk. Maak duidelijke afspraken met je kind. Bijvoorbeeld: niet gamen voordat het huiswerk af is. Of: geen schermgebruik tijdens het eten. 
2. Toon interesse voor de games die je zoon of dochter speelt. Spreek erover met je kind en probeer je in te leven. Speel bijvoorbeeld samen een keer een game, zodat je weet waar het over gaat.
3. Bespreek de inhoud van de games: worden in de game ethische (Bijbelse) normen overtreden? Als dat zo is, vraag aan je zoon of dochter hoe hij/zij daar tegenaan kijkt. Stel open vragen, wees in gesprek: vraag of je kind weet wat jullie als ouders bij hem/haar opmerken, vraag hoe hij/zij het huiswerk combineert met het gamen, vraag of je kind zelf nadelen ervaart van het gamen.
4. Zorg voor alternatieven. Als je van mening bent dat je kind te veel achter de computer zit om te gamen, kun je als ouders ook zorgen voor alternatieven: doe samen iets wat je zoon of dochter leuk vindt, wat niet met gamen te maken heeft. En besteed hier aandacht aan.
5. En niet in de laatste plaats: geef zelf het goede voorbeeld. Als de regel bijvoorbeeld is om geen schermgebruik tijdens het eten toe te staan, zorg er dan voor dat je zelf ook niet afgeleid wordt door je mobiel tijdens het eten.
6. Schroom niet om hulp te zoeken! Mocht je als ouder helemaal vastlopen, neem dan contact op de hulpverlening, bijvoorbeeld die van De Hoop of Chris en Voorkom! Opvoedondersteuning Chris en Voorkom!

Dit artikel kwam tot stand i.s.m. Frans Koopmans, beleidsmedewerker bij De Hoop.

Gebedspunten

In gebed voor elkaar

Samen bidden we voor mensen bij De Hoop en vrouwen uit onze community. Wil je een gebedspunt met ons delen? Mail naar info@vrouwenvanhoop.nl.

Bid voor alle andere tieners en vrouwen met anorexia. Bid dat ze de stap zetten naar professionele hulp en mogen werken aan hun herstel.

Een jonge cliënte leeft in een onveilige thuissituatie bij haar ouders. Bid dat ze woonruimte voor haarzelf vindt.

Een jonge vrouw heeft woonruimte gevonden na haar behandeling. Dank mee! Wel moet ze nog heel erg wennen. Bid dat het snel als haar nieuwe thuis voelt.

Elfrieda deelde haar verhaal. Haar zicht gaat achteruit en ze wordt hieraan geopereerd. De kans dat ze helemaal blind wordt is groot. Ze schrijft: “Dit is mijn nachtmerrie. Ik voel me heel klein.” Bid je mee dat het zicht van Elfrieda niet achteruit gaat?

Dank mee dat Anieke en Marjan vrijmoedigheid hadden om hun verhaal te delen. Bid mee voor verder herstel van Anieke.